FSO: Właściwie dlaczego prewizualizacja jest tak ważna w produkcji filmowej?

Piotr Szczepanowicz: Moje całe doświadczenie zawodowe wywodzi się z realizacji filmów animowanych, autorskich, i komercyjnych. Każdy film, który realizowałem, jest inny. Nie tylko w treści ale bardzo często również pod względem techniki, która została użyta do realizacji. Jednak mają one jeden wspólny etap: prewizualizację, lub animatik, jak się mówi w naszej branży. Jest to etap bez którego bardzo często film animowany nie istnieje. Zanim ruszy cała maszyna produkcyjna, budowanie scenografii, animacja, oświetlenie, kamera – to wszystko zawsze na początku produkcji zamieszcza się w prewizualizacji. Ona sprawia, że każda angażująca się w produkcję osoba wie co ma robić. Prewizualizacja jest wspaniałym narzędziem do przedstawienia koncepcji filmu, przede wszystkim dla pionu reżyserskiego.

Dla pionu producenckiego prewizualizacja jest niczym innym jak listą realnych kosztów, które poniesie podczas produkcji. Dzięki temu jest w stanie zaoszczędzić wiele pieniędzy, jakie zbędnie by wydała. Dla samego pionu realizacyjnego jest to z kolei konkretna wizualizacja pracy, którą trzeba wykonać. Uważam, że każdy, kto chce profesjonalnie lub nawet amatorsko zajmować się filmem lub animacją, powinien wdrażać realizacje prewizualizacji w swoich produkcjach.

Jak będzie wyglądał twój wykład? Do kogo przede wszystkim go kierujesz?

Mój wykład będzie opisywał techniki prewizualizacji. Jakimi narzędziami można w prosty sposób zrealizować prewizualizację swojego filmu. Bedę przedstawiał przykłady takich prewizualizacji w produkcjach własnych i znanych zagranicznych filmach.

Wracasz na Plenery Film Spring Open, w zeszłym roku także tu byłeś. Jakie masz wrażenia z poprzedniego pobytu?

Mój wykład w 2013 roku był pierwszą moją obecnością na warsztatach Film Spring Open. Szczerze, byłem pod wielkim wrażeniem, jak ogromny jest to poligon doświadczalny dla wielu filmowców, którzy już się tym zajmują lub dopiero zaczynają swoją karierę w branży. Myślę, że nie ma drugiego miejsca w Polsce, gdzie można doświadczyć, jak i poznać najnowsze techniki produkcji i realizacji filmów. Czułem zaangażowanie każdego z uczestników, te żywe myśli. Będąc na warsztatach masz poczucie, że wokół dzieje się coś ważnego i ty w tym uczestniczysz. To bardzo cenne miejsce.

Jesteś montażystą i producentem filmu „Ziegenort”, reżyserujesz filmy krótkometrażowe. Jaka jest twoim zdaniem specyfika pracy nad filmami krótkimi? Co jest najważniejsze, o czym powinni wiedzieć młodzi twórcy, którzy chcą się nimi zająć?

Moim zdaniem film krótkometrażowy to bardzo specyficzny – i zaryzykuję stwierdzenie, że hermetyczny świat. To również w wielu przypadkach droga do realizacji większego filmu. Bardzo ważnym dla mnie jest kontakt z innymi filmami czyli festiwale filmowe. Oglądanie tego, co się robi obecnie, poznawanie wrażliwości innych twórców i ocena siebie samego w tym świecie. W tworzeniu filmu krótkometrażowego, jak chyba każdego dzieła, ważne jest aby nie robić tego do szuflady. Można zrobić dokonały film, jednak bez konkretnej strategii co ma się z nim dziać po realizacji może on przepaść niezauważony.

Myślę, że ważne jest mieć koncepcję na całość realizacji filmu. Dla wielu twórców i o zgrozo również dla wielu producentów, proces jego realizacji kończy się na gotowym dziele, zmontowanym i udźwiękowionym. Bardzo często nie doświadczeni filmowcy nie mają pomysłu, co z filmem zrobić dalej. Wydaje mi się, że koncepcja na film musi zawrzeć się w każdym etapie produkcji od developmentu, przez realizację, po promocje. O tym powinien wiedzieć każdy twórca.

Rozmawiała Aleksandra Różdżyńska